Jón Ólafsson (1850-1916) ritstjóri og skáld var oft búinn að lenda í útistöðum við yfirvöld vegna skrifa sinna og þegar hér var komið sögu var hann tvisvar búinn að flýja til útlanda vegna þess. Fyrst samdi hann og lét prenta skammabækling um Benedikt Gröndal skáld. Síðan orti hann kvæðið Íslendingabrag sem olli miklu uppnámi í stjórnarherbúðum þegar það birtist í blaðinu Baldri. Þá gaf hann út blaðið Göngu-Hrólf í Reykjavík, en fyrir skrif hans í það var hann dæmdur í háar fjársektir og blaðið var bannað. Jón fór fyrst til Noregs en seinna til Norður-Ameríku og dvaldist þar til ársins 1875.

Hann kom síðan aftur til Íslands og fór til Eskifjarðar og gat þar ekki án blaðs verið og vantaði þá prentsmiðju. Þá fékk hann bróður sinn Pál Ólafsson skáld til að sækja um prentsmiðjuleyfi og fékk Páll það 27. maí 1876.

Jón fór þá til Kaupmannahafnar og keypti prentsmiðju sem hann kom sjálfur með siglandi á skonnortunni Sophie til Eskifjarðar árið eftir, sumardaginn fyrsta, 19. apríl 1877. Þetta var fyrsta prentvélin sem kom til Austurlands.

Blað Jóns hét Skuld, en Skuld var ein þriggja örlaganorna (sú sem ræður framtíðinni) og prentsmiðjan var skírð eftir blaðinu og hét Prentsmiðjan Skuld. Fyrsta blaðið var prentað 8. maí 1877. Skuld var fyrsta blaðið á Íslandi sem var myndskreytt, 23. júní 1880 og var myndin af Kristjáni konungi IX.

Árið 1880 var fjárhagur blaðsins orðinn það slæmur að blaðið hætti að koma út á Eskifirði og var síðasta blaðið prentað þar 16. október 1880. Jón sigldi þá af landi brott og prentarinn sem hann hafði komið með frá Kaupmannahöfn, Þ. Þ. Clementz, fór með honum. Prentsmiðjan Skuld var síðan ónotuð á Eskifirði í þrjú ár, en var þá seld til Seyðisfjarðar.

Björn Jónsson eldri (1802-1886) á Akureyri hætti prentsmiðjurekstri í Prentsmiðju Norður-og Austurumdæmisins á Akureyri 1875, en Skafti Jósefsson (1839-1905) tók hana á leigu og gaf út blaðið Norðlingur. Björn sótti um nýtt leyfi til konungs fyrir prentsmiðju þar og fékk það. Stofnaði hann þá Prentsmiðju Norðanfara. Voru þá næstu 10 árin starfandi tvær prentsmiðjur á Akureyri þar til Björn Jónsson eldri lést 1886 en þá keypti Björn Jónsson yngri (1854-1920) þá prentsmiðju og var þá aftur aðeins ein prentsmiðja á Akureyri þar til Prentsmiðja Norðurlands, Odds Björnssonar var stofnuð árið 1901.

Það er ekki mikið af heimildum til um Louis Klein prentara í Kaupmannahöfn. Þó má finna í upplýsingum úr manntali í Kaupmannahöfn að hann hefur átt heima í Store Kjöbmagergade 65, var fæddur 1810, giftur og átti tvær dætur.

Prentsmiðja Louis Klein var starfandi um og eftir miðja 19. öld á þeim tíma þegar Landsprentsmiðjan starfaði í Reykjavík. Hann hafði þó nokkur viðskipti við Íslendinga og á meðal helstu íslenskra bóka sem prentaðar voru hjá Klein má nefna: Þúsund og ein nótt, Mjallhvít, Sagan af Karla-Magnúsi, Hugleiðingar eftir J. P. Mynster biskup á Sjálandi, Æfiminningar Halldórs Bjarnasonar, Ferðasaga úr Noregi og Ljóðmæli Jóns Þorleifssonar prests á Ólafsvöllum.

Margar af þessum bókum gaf Páll Sveinsson (1818-1874) bókbindari út, en hann hafði mikil samskipti við prentsmiðju Louis Klein. Páll fór ungur til Kaupmannahafnar til að læra bókband, ílentist þar og vann mikið að útgáfu íslenskra bóka í Kaupmannahöfn alla sína tíð. Louis Klein studdi kórstarf á meðal prentara í Kaupmannahöfn, ásamt tveimur öðrum þekktum prentsmiðjueigendum safnaði hann fé til píanókaupa fyrir söngfélag þeirra.

Á sjötta áratug 19. aldar vann danskur prentari hjá Louis Klein. Hann hét Christian Sørensen (1818-1861), en hann fann upp setjaravél (Tacheotyp) og fékk gullverðlaun á Heimssýningunni í París 1855. Sørensen reyndi að koma vélinni í framleiðslu í Frakklandi en það mistókst. Hann snéri þá aftur heim til Danmerkur og fékk vinnu með tvær vélar sínar hjá Prentsmiðju Louis Klein við að setja blaðið Fædrelandet. Þetta mistókst líka en Sørensen varð samt sem áður heimsfrægur maður fyrir uppfinningu sína.

Prentsmiðja S. L. Møller á rætur sínar að rekja til íslenska prentarans Þorsteins Rangels Einarssonar (1757-1826). Þorsteinn nam prentiðn hjá Hartvig Godiches Enkes Bogtrykkeri í Kaupmannahöfn og fékk sveinsbréf árið 1780. Hann vann síðan í nokkrum prentsmiðjum, m.a. í Vaisenhuset og hjá Schultz en fór að vinna hjá Seidelin árið 1797.

Hann varð forstjóri þar árið 1805 eftir að Seidelin missti prentverkið vegna málaferla og rak hann það sem slíkur til ársins 1811. Þá keypti hann prentverkið og rak það til 1825 að hann seldi það vegna heilsuleysis í hendur syni sínum Einari Mogens Sophus Rangel (1784-1843) og stjúpsyni Søren Lauritz Møller ( – 1872). Þeir Einar og Søren sömdu svo um það að Søren tæki við forráðum fyrirtækisins og var opinber stofndagur þess 9. febrúar 1827.

Eftir að S. L. Møller hafði fengið í hendur leyfisbréfið fyrir rekstrinum lánaði Hið íslenska bókmenntafélag honum 800 ríkisdali sem hann notaði að hluta til að borga Rangel stjúpföður sínum vegna samnings um framfærslu og að hluta til reksturs prentsmiðjunnar. Prentun á íslenskum ritum sem Þorsteinn Rangel útvegaði fyrirtækinu í hálfa öld var mjög mikilvæg fyrir rekstur þess og íslenskir setjarar voru ávallt með í starfseminni.

Johan Valdemar Møller tók við af föður sínum 1872, en hann var ekki faglærður prentari. Hann fékk því L. E. Thomsen prentara sem meðeiganda og þeir skiptu með sér verkum þannig að Møller sá um skrifstofuna og setjara–salinn en Thomsen um verkstjórn í prentsal. Árið 1899 fór L. E. Thomsen út úr fyrirtækinu. Keypt var nýtt húsnæði í Hestemöllestræti 5 og flutt þangað 1904. Synir J. V. Møller, þeir Henning og Max tóku við fyrirtækinu 1918.

Fyrirtækið dafnaði vel og starfsemin jókst, svo keypt var hentugra húsnæði að Rosenorns Allé 29 og prentsmiðjan flutt þangað 1929. Á þessum tíma höfðu þar um 100 manns atvinnu. Síðan eru liðin um 80 ár. Í dag er fyrirtækið S. L. Møller Grafisk rekið á Malmmosevej 9 A í Holte í Danmörku og það er samband á milli þess og Prentsmiðju S. L. Møller sem stofnuð var 1827. Steen Lasse Møller sem stýrir þessu nýja fyrirtæki náði að vera þar í fimmtu kynslóð áður en það var lagt niður 1983. Fyrirtæki hans S. L. Møller Grafisk vinnur nú að grafískri framleiðslu og ráðgjöf.